Zomer ’66.
Het gonst van vernieuwing in het land en ook in Dedemsvaart. Popgroepen rijzen als paddestoelen uit de grond. Vijf Dedemsvaartse jongens richten er ook één op. Ze noemen zich The Captures. Gooike Postma speelt sologitaar en zingt, Herman Schipper speelt basgitaar, Wim Meuleman slaggitaar, Henk Vogelzang drums en Rieks Wubbels speelt gitaar en tamboerijn. Aalt Schipper is hun manager. Hij is in het bezit van een geluidsinstallatie, die hij grotendeels zelf gebouwd heeft.
“The Captures” met v.l.n.r. Henk Vogelzang, Herman Schipper, Wil Meuleman, Gooike Postma en Rieks Wubbels.
“Never Out”
“The Captures” zijn in Dedemsvaart en omstreken meteen een sensatie en worden overal gevraagd. Ze spelen herkenbare en aanstekelijke nummers zoals Legal Matter van The Who, Gloria van Them, Well respected Man van The Kinks en Sweet Little Sixteen van Little Richard. Ze spelen ook nummers van de Rolling Stones en de Troggs. De groep bestaat echter niet zo lang. Nadat Geert Veldman, loodgieter en kachelspecialist, ook het pad van manager van popgroepen op gaat en de jongens een aantrekkelijk financieel aanbod doet, valt de band uit elkaar en spelen ze verder zonder Herman Schipper. Rieks Wubbels neemt de baspartij over. Omdat de gewekte verwachtingen niet waar gemaakt kunnen worden stopt de band in 1967. Herman Schipper heeft dan al samen met Piet Dekker uit de Pr. Bemardstraat en een paar jongens uit Slagharen en Coevorden een nieuwe band opgericht. De band heet “Never Out”, er zal nooit iemand uitstappen! Piet Dekker had daarvoor al in de band @Volt 220″ gespeeld. De bezetting van “Never Out” is: Piet Dekker, sologitaar, Herman Schipper basgitaar. Herman Koorman en Eef Bouwhuis komen uit Coevorden. Herman speelt orgel en Eef zingt. Jan Juurlink en Bertus Belt komen uit Slagharen. Bertus Belt is de drummer en Jan Juurlink speelt slaggitaar.
Talentenjachten en optredens
In juli ’67 tekenen de bandleden een onderling contract. Na maanden lang flink geoefend te hebben vindt op 11 november hun eerste echte concert plaats. Het wordt een concert voor een goed doel. Een concert voor pater Hudepohl. Pater Hudepohl uit Slagharen doet ontwikkelingswerk in Uganda. Enkele maanden ervoor moest hij met lede ogen toezien hoe een roversbende zich ontfermde over zijn ziekenauto. Ze stalen de wagen en kon er niets tegen doen. Nu zamelt hij geld in voor een nieuwe. Never Out wil hem daarbij helpen. Het optreden wordt een daverend succes. In een stampvolle zaal Wehkamp te Slagharen spelen ze nummers van Cuby and the Blizzards, The Outsiders, The Kinks en The Animals. Daarna begint het te lopen. In 1968 en ’69 treden ze wekelijks op. Ook doen ze mee aan talentenjachten. In de Tamboer in Hoogeveen worden ze zelfs tot het best aanstromende talent gerekend. Ook in het zuiden van het land doen ze mee, zelfs met een eigen gemaakt nummer. Omdat ze allen nog op school zitten komt de studie daardoor nog wel eens in het gedrang, maar dat mag ‘m de pret niet drukken. Ze treden op in Zuidwolde, Mariënberg en Lutten, maar ook buiten de provincie treden ze op, zoals in Stadskanaal en Schoonebeek. Met een busje van garagebedrijf Wessels rijden ze bij nacht en ontij rond. De optredens beginnen altijd om een uur of acht en duren tot uiterlijk twaalf uur, want ze moeten stoppen voordat de zondag begint. De rustdag wordt in ere gehouden. Daarna moet de installatie nog ingeladen worden en wordt de thuisreis naar Dedemsvaart weer aanvaard.
“Never Out” met (boven) v.l.n.r. Herman Schipper, dhr. A. Schipper, Piet Dekker, Herman Koorman en daaronder: Bertus Belt en Eef Bouwhuis.
Financiële perikelen
“Never Out” noemt zich een Beat en Double Sound Group. In Dedemsvaart zelf hebben ze hun meeste aanhang al wordt er geen fanclub op gericht. Het St. Vitus gebouw is hun thuishaven. Financiële perikelen maken dat de band niet verder kan. In 1970 werken ze hun toegezegde optredens af en daarna stoppen ze. Van de bandleden gaat alleen Piet Dekker door als muzikant. Hij wordt professioneel muzikant en speelt o.a. in de begeleidingsband van Boudewijn de Groot. De overige bandleden stoppen met het maken van muziek.
Henk Sieben