De brug, die gelegen is over de Dedemsvaart nabij de tennisbanen, zal binnen afzienbare tijd volledig worden gerestaureerd. Mevr. J. Sieben-Kelder, lid van onze vereniging, stuurde ons onderstaand verhaal over deze brug.
Jeugdherinneringen
Mijn gedachten gaan ongeveer 75 jaar terug. In die tijd ging ik naar school met mijn broer Egbert. We woonden aan de 1ste wijk boven Sluis 6 (Stroomwijk) en konden langs een smal pad naar de Schutwijk lopen. Elke morgen om 08.00 uur gingen we op stap om op tijd op school, in de Tuinstraat, te kunnen zijn (09.00 uur). We moesten wel flink doorstappen, anders kwamen we te laat.
Na een kwartier gelopen te hebben kwamen we langs enkele boerderijen. In de eerste boerderij, voor aan de Schutwijk, woonde de familie D. Bos. Zij hadden een dochtertje, Jo, dat slecht zag. De eerste jaren dat ze naar school ging werd ze steeds gehaald en gebracht door Lize Burgers. Lize was echter wat ouder en nu van school af. Ik zat in de 3e klas en mevrouw Bos vroeg mij of ik Jo mee wilde nemen naar school. Dit moest ik natuurlijk wel eerst aan mijn tante vragen, waar mijn broer en ik thuis waren. Zij vond het goed. Jo was wat ouder en groter dan ik, maar we zaten wel in dezelfde klas. Ik weet nog heel goed dat Jo in de voorste bank moest zitten, omdat ze anders niet kon zien wat er op het bord stond. Soms moest ze zelfs nog turen!
Na een paar jaar kreeg Jo een bril, waardoor ze beter kon zien. Ze kon nu ook alleen naar school lopen. Ze ging vanaf dat moment naar een andere school, de Gereformeerde school, omdat deze wat dichter bij haar huis was.
Ik heb al geschreven dat in de 1ste boerderij de familie D. Bos woonde, in de 2e boerderij de familie H. Bos (nu familie D. Bieuwenga), verder lopend langs de Dedemsvaart kwamen we bij de boerderij van de familie Schuiling (later familie Westers, de plaats waar nu koekfabriek Nanning staat). De familie Schuiling had een eigen brug, welke meestal “af’ was, zodat de schepen vrije doorvaart hadden.
Rechts op deze foto de boerderij en brug van de familie Westers (voorheen Schuiling).
Vlak naast de boerderij van Schuiling lag de Bouwmanswijk. Over deze wijk lag een vonder (een brede plank, zonder leuningen). We liepen verder langs de Dedemsvaart en kwamen bij “de Singel”, vervolgens een flink stuk land, een arbeiderswoning, een burgerwoonhuis, en dan de boerderij van de familie van Linge. Naast de boerderij van de familie van Linge lag ook weer een wijk. Over deze wijk lag een brug. Een klein eindje verder lag over de Dedemsvaart de brug, die nu gerestaureerd zal gaan worden. Deze brug liepen we over om vervolgens via de Moerheimstraat door te lopen naar de Tuinstraatschool. Mijn oom en tante waar mijn broer en ik thuis waren, vertelden ons ook wel het één en ander over vroeger. Mijn moeder, Femmigje van Veen, was op Huize “Humosa” in betrekking geweest. Wanneer iemand nog een foto heeft van dit huis, dan staat ze daar wellicht op als dienstmeisje.
Omdat ik Jo Bos een paar jaar heb meegenomen, kwam ik met haar ook wel eens op Huize “Humosa”. Er woonden toen een paar tantes van Jo, de dames Berends. Jo en ik kwamen binnen door de grote voordeur. Via een brede gang kwamen we in de kamer. We mochten altijd bij het raam zitten. Bij het raam waren 2 ronde zithoeken, bekleed met rood pluche.De dames Berends wisten natuurlijk wie ik was: de dochter van Femmigje van Veen.
Er waren 3 zusters nl. Wijnanda (onderwijzeres), Marie (verpleegster) en Anna voor de huishouding. Bovendien waren er nog 2 dienstmeisjes. Ik weet ook nog heel goed hoe fraai Huize “Humosa”, met een prachtige voortuin, er vroeger uitzag.
De brug, die ik als kind vele keren ben overgelopen, is nu oud en versleten. Toch wil men deze brug restaureren en in ere houden. Misschien dat na de restauratie van de brug, ook Huize “Humosa” nog eens een flinke onderhoudsbeurt zal krijgen. Daarmee zal dan een mooie plek aan de Dedemsvaart in oude glorie zijn hersteld.
J. Sieben-Kelder